JEANTES LA VILLE


DAGBOEK VAN DE RESTAURATIE VAN DE VESTIGINGSKERK TE JEANTES-LA-VILLE: DOOR HARRIE PALLADA.    1996 - 2011


HET VERVOLG

Voor de restauratie                                                                                     Na de restauratie

Lunchpauze in de buurt van Couvin

Het bouwen van de steiger.

Het plaatsen van de grenssteen in de kerk.

Champagne met vlaai in het gemeentehuis.                                                              Harrie verlaat als laatste de kerk.

Na 19 jaar zit het werk er op. V.L.N.R. Cor Verkoelen, Peter Houben, Sander Schoutrop,

Ton KleinTuente, Michel Pinxt, Silvain Bourgeois, Burgemeester Gerard Bourgeois en Harrie Pallada.

Felix aan het werk.

Koninklijke onderscheiding Harrie, uitgereikt door burgemeester Kockelkorn in de Synogoge te Meerssen.


 Cider en koekjes geserveerd door de burgemeester en zijn vrouw.

De heer Thomas reikt Harrie de medaille d’or  van de provincie uit.


Jeantes vanaf 4 oktober 1996 tot en met 4 juni 2011.


Op 4 oktober 1996 vond de officiële heropenings plechtigheid plaats in de kerk.

Het woord werd gevoerd door:

De heer Gerard Bourgeois, burgemeester van Jeantes,

De heer Harry Pallada, voorzitter restauratiestichting st Martinuskerk Jeantes-la-Ville,

De heer Christian Gissinger, Conservator Monuments Historique de France,

De heer Rob Brouwers, voorzitter stichting Charles Eijck,

De heer Jean-Pierre Balligand, Député van de Aisne,

De heer Ragnar Eijck, zoon van Charles Eijck, lid van de stichting Charles Eijck,

De heer Paul Girod, president van het Conseil Général van de Aisne, vice-president van de senaat,

Monseigneur Daniel Labille, bisschop van Soissons,

De heer Jean-Marc Rebière, préfet van het Departement Aisne,

Het feest werd opgeluisterd door de harmonie ‘Kunst Door Oefening” en het Heerder Mannenkoor.


Na de opening van de kerk op 4 oktober 1996 heb ik met vele groepen een bezoek gebracht aan de kerk in Jeantes.

Een heel aantal opleveringen van bouwwerken in Limburg zijn in Frankrijk bezegeld.

Verder zijn vele busreisen ondernomen en hebben talloze individuele personen een bezoek aan de gerestaureerde kerk gebracht.

Ook heb ik met Michel en Bertie Pinxt en veelal ook met Felix en Agnes Flos om de paar jaar onderhoud gepleegd aan de kerk.


Het waren steeds sessies van een of twee dagen om het werk van de kerk op peil te houden.

Toen de burgemeester om voor mij onbekende reden het koorgedeelte van de kerk had afgezet met hekken en linten en het woord danger op de kolommen had aangebracht was ik enkele jaren niet erg enthousiast om het onderhoud uit te voeren en heb ik een afwachtende houding aangenomen. Vanaf 2006 is echter de blokkade om even onbekende reden weer opgeheven en konden de bezoeken en de onderhoudswerkzaamheden weer ter hand worden genomen.

Intussen was in Jeantes een stichting Jeantes la Ville in het leven geroepen die in de statuten heeft opgenomen om de kerk met de kunstwerken van Eijck in ere te houden.

Zij hebben in samenwerking met de stichting Charles Eijck en met name in samenwerking met Ragnar Eijck een tentoonstelling georganiseerd in Jeantes, Vervins en Abdij Saint Michel.

Bij de vernissage waren weer vele Limburgers present.

Ook zijn er diverse keren concerten georganiseerd in de kerk.

Een nieuw orgel is ook nog uit Nederland naar de kerk in Jeantes gebracht met medewerking en ondersteuning van de stichting Charles Eijck en met steun van het preuvenemint.

Mw. Claire, nu 92 jaar oud, speelt nog altijd op het orgel bij de rouwtjes en de trouwtjes met haar eigen dameskoor.

Een extra vermelding verdient het krijgen van het lintje als ridder in de orde van Oranje Nassau door ondergetekende voor met name het werk dat is verricht aan de kerk in Jeantes.

Ik heb dit lintje met genoegen aanvaard en vele malen vermeld dat dit een signaal was aan alle vrijwilligers uit Nederland voor de geleverde inspanning.

De stichting Jeantes heeft me uitgenodigd voor een diner in Jeantes ter gelegenheid van deze geste en we zijn met een delegatie geweest bij Francoise en Gilbert Sanchez voor een fijne avond met een geweldig diner campagnard.

Met Inge Behling is het contact steeds gebleven om het wel en wee rondom de kerk en de gemeente te volgen.


In 2010 heb ik in overleg met de stichting Charles Eijck besloten dat er een afsluitende onderhoudsbeurt aan de kerk en het werk van Eijck zou plaatsvinden op 1,2,3 en 4 juni van 2011.

Het is dan 50 jaar geleden dat de schilderingen zijn aangebracht en 15 jaar geleden dat de restauratie is afgerond.

Op woensdag 1 juni vertrokken in convooi met materieel en materiaal voor de onderhoudsbeurt van de kerk Peter en Tonny, Maichel en Joyce, Ton en Tiny, Sander en Francien en Jacqueline en ik naar Jeantes.

Michel en Bertie, Felix en Agnes en Rob en Mariet kwamen op eigen gelegenheid.

Voor enkelen was het een nieuwe kennismaking maar voor de meesten een hernieuwde kennismaking.

Totaal namen dus 16 mensen deel aan de werkzaamheden.

Wij logeerden deze keer in het hotel de la Hure in Brunehamel, waar we ook s’morgens en s’avonds aten.

Een aantal personen namen de lunches voor hun rekening bij de salle de fête in Jeantes.

Het weer werkte geweldig mee.


Er is in en aan de kerk veel achterstallig onderhoud verricht tijdens deze aktie.

Rob Smeets, de professionele schilder, nam resoluut het schilderwerk ter hand met Felix als assistent.

Voor het stucwerk hadden we een bedrijfje uit de buurt gecontracteerd maar dat bleek overbodig omdat Peter een perfecte stucadoor bleek te zijn.

Het materiaal en materieel voor het stucwerk hadden we meegenomen en met wat improvisatie ter plaatse bleken we alle werk aan te kunnen.

Als steiger gebruikten we de steiger die we in 1996 hadden achtergelaten en deze voldeed nog uitstekend.

Aan de buitenkant zouden we het voegwerk aanpakken en de afzaten van de steunberen aan de westbouw.

Dat laatste bleek echter op dat moment onmogelijk omdat het voor de vrijwilligers te gevaarlijk was om de steiger zo hoog te bouwen en zo hoog te werken zonder extra voorzieningen en veiligheid ging voor alles.

Hoe we deze steunberen nog moeten aanpakken blijft ook na deze dagen een vraag.

Wellicht als het te gevaarlijk wordt kunnen we in overleg met de gemeente een actie ondernemen.

Het schilderwerk van Eijck was door vocht ook weer incidenteel aangetast.

Na stucwerkherstel is dit door Michel vakkundig geretoucheerd.

Inge Behling, de kunstenares uit Jeantes, heeft nog meegeholpen om fixaties uit te voeren aan het schilderwerk.

Het schilderwerk zal echter altijd onderhoudsgevoelig blijven.

Als dank voor het werk in verleden en nu bood de gemeente ons champagne en vla aan op vrijdagnamiddag in het gemeentehuis.

De burgemeester hield een uitgebreide toespraak om het werk van afgelopen 20 jaar te memoren vanaf de start met de Franse overheid tot en met deze aktie.

De Stichting Jeantes la Ville kon niet achterblijven en bood ons na de ontvangst op het gemeentehuis bij de salle de fêtes sangria met tarte au maroille aan.

Beide ontvangsten vonden gretig aftrek bij de vrijwilligers en met het maken van een groepsfoto met stichting en burgemeester door de regiopers namen we op vrijdagavond afscheid van het dorp.

Op zaterdagochtend rondden we onze werkzaamheden af en toen we klaar waren voor vertrek zag de kerk er weer fris en gezond uit.

Dat is ook wel nodig omdat op 11 juni een concert van een Nederlands strijkorkest zal plaatsvinden en op de eerste zondag van juli zal ter ere van zuster Carlin uit Jeantes en stichteres van een kloosterorde in Avesnes, een kapel worden ingewijd in het gehucht Sablonnières, dat deel uitmaakt van de gemeente Jeantes, in een processie vanuit de kerk te Jeantes.

Om de 4 weken wordt er nog een dienst gehouden in Jeantes.

Het dorp was weer uiterst tevreden met ons werk en op zaterdagmiddag stond de burgemeester met zijn vrouw alweer gereed met cider en koekjes en heeft hij ons en de stichting Charles Eijck nogmaals bedankt voor de afgelopen 20 jaar.

Omdat ik had aangegeven dat dit mijn laatste onderhoudsbeurt was gaf ik bij het afscheid na 20 jaar de sleutel van de zaal en de kerk terug.

Het zal echter hiermee niet afgelopen zijn denk ik.

Wij zijn door de burgemeester uitgenodigd voor een weekend in het door de gemeente gerestaureerde vakantiehuis la Jeantelle en hij beloofde voor de toekomst nog een verrassing.

Via de zoon van de burgemeester Sylvain en via Inge Behling zullen we nauwgezet op de hoogte worden gehouden van ontwikkelingen.

Overigens waren er veel bezoekers tijdens onze werkzaamheden, vooral uit Nederland en België.

Ik hou jullie op de hoogte.


Jeantes, 18 September 2011 en wat voorafging.


Zoals ik hierboven al vermeldde zou de burgemeester nog een verrassing in petto hebben.

In juli belde de burgemeester mij op om me mede te delen dat de gemeenteraad van Jeantes had besloten om mij ereburger te maken van Jeantes en om bij de provincie Aisne een verzoek in te dienen om mij de medaille d’honneur van het département Aisne te verlenen.

Bovendien zouden de vrijwilligers ook apart geëerd worden.

Daarom moest ik een lijst opsturen van de vrijwilligers die mee konden komen naar de feestelijkheden.

Deze festiviteiten zouden plaats moeten vinden ter gelegenheid van de Journées des Patrimoines ( monumentendag) op 19 september.

Jeantes wordt dan opgesiert met een aantal stands op het marktplein en in de kerk.

Dit keer zou ook een kleine tentoonstelling in de kerk plaatsvinden van de door Charles Eijck en later door de stichting Charles Eijck uitgevoerde werkzaamheden in de afgelopen 50 jaren.

Deze tentoonstelling werd ingericht door Inge Behling samen met de kleinkinderen van Charles Eijck, Charles, Karin en Ellen, die toevallig ook lucht hadden gekregen van de aanstaande gebeurtenissen via een bezoek aan Jeantes.

Met de burgemeester had ik afgesproken dat ik contact onderhield met de gemeente via de e-mail van zoon Sylvain.

Via Sylvain kreeg ik te horen dat er een mogelijkheid was om nog een tweede persoon de eremedaille van de provincie uit te reiken en wie kwam daar meer voor in aanmerking dan de voorzitter van de Stichting Charles Eijck, Rob Brouwers.

Na mijn positief advies bleek dit ook mogelijk.

De voorbereiding van de grote dag kon beginnen.

De actuele vrijwilligers die mee konden gaan werden benaderd en velen waren bereid om te komen.

Bij de rotary club Elsloo-Maaskant, waar ik lid van ben, had ik ook de gebeurtenis aangekondigd en zij zouden ook met een groep acte de présence geven.

We konden met de vrijwilligers verblijven in de tot vakantiehuis omgebouwde oude pastorie van Jeantes, “la Jeantelle”.  

Voor de andere gasten had ik hotel de la Hure afgehuurd.

De familie Eijck zou bij Inge Behling logeren.

Wat er precies zou gebeuren wist ik niet tot de grote dag maar iedereen die mee zou gaan keek uit naar een bijzondere gebeurtenis.

Jacqueline van mij zat intussen niet stil.

Zij zou van het vakantiehuis het “Holland House” maken en nam daarvoor de nodige versierselen mee.

Ook zou ze zorgen voor voldoende zaken voor de innerlijke mens voor alle gasten en zelf haalde ik wat voorraad uit mijn wijnkelder.

Gepakt en gezakt vertrokken we op vrijdagochtend naar Jeantes samen met Michel.

De rest kwam op eigen gelegenheid in de loop van zaterdag.

In de loop van de middag heb ik een rondleiding gegeven voor de geïnteresseerden en daarna namen we met zijn allen een aperitief in la Jeantelle.

Dit betekende dat de meegenomen wijn al snel op was maar dat was minder erg dan het leek omdat op zondag de winkels immers open zijn in Frankrijk.

s’Avonds hebben we met zijn allen ( 28 personen ) genoten van een heerlijke maaltijd bij de la Hure in Brunehamel en de sfeer was al fantastisch.

Op zondagmorgen vonden de voorbereidingen plaats voor het aanstaande gebeuren.

De stands op het plein en in de kerk werden ingericht en wij gingen met zijn allen richting kerk.

Het weer werkte niet erg mee en daarom zouden de festiviteiten in de kerk plaatsvinden.

De pers was aanwezig en interviews werden gegeven.

De burgemeester was ook al vroeg aanwezig met zijn vrouw en zoon en tegen 11 uur kwam de premier vice-président du conseil général du département Aisne, Jean-Jacques Thomas, aan om de officiële handeling te verrichten namens het departement.

Van uit de omliggende gemeenten waren de burgemeesters en wethouders ook aanwezig om het feest op te luisteren.

Ook madame Claire was met haar 92 jaar prominent aanwezig.

Na een indrukwekkende speech van dhr Thomas kregen Rob en ik de medaille d’or van de provincie uitgereikt.

Na dit gebeuren nam burgemeester Bourgois het woord en bedankte alle vrijwilligers uit Nederland voor de geleverde prestaties van de afgelopen 20 jaar.

Tot onze grote verrassing had de gemeente besloten om alle vrijwilligers citoyen d’honneur te maken.

Een eer die iedereen tot groot enthousiasme bracht.

De volgende vrijwilligers werden citoyen d’honneur benoemd:


Michel en Bertie Pinxt.

Peter en Tonnie Houben.

Jos en Wilma Smits.

Felix en Agnes Flos.

Jo en Dorith Knubben.

Willem de Wit.

Kiek Creemers.

Rob Brouwers en Monique Dickhout.

Maichel en Joyce Bessems.

Ton en Tiny KleinTuente.

Rob en Mariet Smeets

Giel Deuzings,Jeu Bouwens en Jos Smeets.

Harry en Jacqueline Pallada.


Daarna nam Peter Houben het woord namens de vrijwilligers.

Hij benoemde Jacqueline en mij tot beschermvrouwe en beschermheer van de vrijwilligers van Jeantes en bezegelde dit met een diploma en bijbehorende medailles.

Namens de vrijwilligers bood hij ons een diner aan, in hun aanwezigheid, op een, in overleg, nader te bepalen plaats en tijdstip.

Na deze Aktie was de officiële plechtigheid ten einde en konden we na de gebruikelijke fotosessie deelnemen aan de foire op het plein.

Na enkele uren werd het feest voortgezet in la Jeantelle.

Daar kregen we nog een mooie kist wijnen aangeboden door de delegatie van rotary Elsloo-Maaskant.

De drank vloeide rijkelijk en Jacquelines amuse van tonijn en daarna een smakelijke Boeuf Bourguignon vonden gretig aftrek.

Charles, Ellern en Karin Eijck  met Inge Behling deden ook volop mee en iedereen ging tevreden en voldaan zijns weegs.

Op maandag keerde iedereen weer terug naar huis met in zijn gedachten de opmerking van mij in de toespraak in de kerk dat we in 2012 zouden terugkeren voor de werkzaamheden aan de steunberen in de westgevel van de kerk.

Peter speld Harrie en Jacqueline de medailles op van Beschermheer en beschermvrouwe van de vrijwilligers in Jeantes.

Jeantes 25 juli tot en met 28 juli 2012.


Voor de afronding van de restauratie van de kerk was er nog een onderdeel niet uitgevoerd.

De afzaten van de steunberen aan de voorgevel van de kerk tussen het kerkschip en de 2 flankerende torens zijn al jaren begroeid met gras en onkruid. Deze begroeiing dringt in de rollagen aan de bovenkant, waardoor water kan indringen in de onderliggende constructie.

Het in 1994 gerestaureerde metsel- en voegwerk van de steunberen is daardoor weer aangetast.

Stenen zijn gebroken en liggen los en het voegwerk is weer uitgevallen.

Er dient een meer afdoende oplossing te worden aangebracht.

De andere steunberen rondom het schip en de absis zijn al afgedekt met leien tijdens de restauratie in 1993 en 1994 en dit voldoet goed.

Er zijn nu na bijna 20 jaar geen gebreken.

Daardoor is bij mij het idee ontstaan om ook nog de afzaten van de steunberen in de voorgevel af te dekken met leien.

Dakdekker Cor Verkoelen uit Weert is benaderd voor de uitvoering en enthousiast over het feit dat hij ook een bijdrage kan leveren aan de restauratie van de kerk, was hij bij de vraag onmiddellijk bereid om mee te helpen.

Hij was bereid om samen met zijn vrouw Jeanne als vrijwilliger mee te gaan in de bouwvakvakantie en ook nog een aanhanger met rolsteiger mee te nemen en andere noodzakelijke materialen en materieel.

Op woensdag 27 juli 2012 zouden we in convooi met materieel en materiaal voor de laatste onderhoudsbeurt van de kerk vertrekken vanaf parkeerplaats Knuvelkes in Eijsden.

Peter en Tonny Houben met zoon Marc, Ton KleinTuente, Michel en Bertie Pinxt, samen met Jacqueline en ik en Cor en Jeanne Verkoelen met aanhanger met materiaal. Sander en Francien Schoutrop kwamen op eigen gelegenheid later die dag vanwege nog lopende afspraken.

Bij het wachten op de parkeerplaats Knuvelkes kregen we te horen dat Cor met platte band op de A2 traverse stond.

Peter snelde te hulp en een uur later dan gepland vertrokken we dan toch.

Na een goede reis, met tussenstop aan de grens bij Rocroi, kwamen we aan bij la Jeantelle in Jeantes.

De dames begonnen gelijk met de inrichting en de voorbereiding voor de fourage en de mannen begonnen met de bouw van de steiger bij de eerste steunbeer.

Na een paar uurtjes arriveerden Sander en Francien ook en sloten bij de werkzaamheden aan.

Het was de eerste tropische dag in noord Europa van deze zomer en het water vloeide rijkelijk in de kelen van de vrijwilligers.

De burgemeester en zijn vrouw hadden ons opgewacht en we hadden afgesproken dat we in het gemeentehuis vrijdagmiddag om 4 uur een glaasje champagne kwamen drinken met vlaai.

Wij wilden dan ook voor die tijd klaar zijn met het werk.

Tot vrij laat in de avond werd er dan ook gewerkt om de voorbereidingen voor het bedekken van de eerste steunbeer te realiseren.

Peter, Sander en Cor waren de mensen die boven op de steiger acteerden.

De rest acteerde op een lager niveau.

Intussen bouwde het andere team aan de steiger voor de andere steunbeer voor zover er nog steigermateriaal was.  

Na een lekkere avond met een goede maaltijd buiten vertrok Marc weer naar huis.

De rest ging op tijd naar bed.  

Na een goed ontbijt waren we weer op tijd bij de kerk op donderdagochtend.

Cor en Peter startten met de uitvoering van het leiwerk. De rest moest wachten totdat het steigermateriaal vrij kwam.

Tegen de middag was het leiwerk van de eerste steunbeer klaar en tijdens de lunch ging Peter door met het herstel van het voegwerk op het hoogste niveau van de steiger.

Na de lunch kon de hoogste steiger worden afgebroken en kon de steiger aan de andere kant worden opgebouwd.

Alles liep gesmeerd en op het eind van de middag was de eerste steunbeer gereed en de tweede gereed voor de uitvoering van het leiwerk op vrijdag.

Op donderdagavond gingen wij in Burelles eten bij Auberge de la Brune en na een fijne maaltijd lagen we weer op tijd in bed.

Vrijdagochtend gingen Cor en Peter weer aan de slag met het leiwerk. Sander was de assistent op de steiger.

Intussen kwam de burgemeester met een vraag.

In het dorp is een paar jaar geleden een grenspaal met de drie franse lelies gevonden.

Na gesteggel over het eigendom is uitgesproken dat de gemeente eigenaar is.

Dan gaat het over de plaats waar de grenspaal kan worden geplaatst om bewaard te worden als monument.

Na een aantal overlegsituaties met onder andere de pastoor is goedkeuring gekregen om de paal in de kerk te plaatsen.

Via houten rollen wordt de steen door ons naar buiten gerold buiten de opslagplaats van de gemeente.

Dan organiseert de burgemeester een tractor voor het transport naar de voordeur van de kerk.

Wij rollen de steen naar binnen tot de beoogde plaats in de kerk.

We verwijderen de vloertegels, graven het gat voor de steen, plaatsen de steen en herleggen de tegels.

Zo, dat karwei zit er ook weer op.

Intussen is het leiwerk en voegwerk van de tweede steunbeer gereed en kunnen we de steiger afbreken.

Vlak voor het gemelde en verwachte onweer is het werk gereed en staat alles weer op de aanhanger.

Om 4 uur zitten we in de mairie voor de champagne en laten we ons verwennen en s’avonds genieten we nog na met een goede maaltijd en wat drank. Peter en Tonny vertrekken vrijdagavond nog naar huis.

Ton, Cor en Jeanne en Sander en Francien vertrekken op zaterdagochtend naar huis en wij zelf brengen nog een paar vakantiedagen door met Michel en Bertie in de Champagnestreek.

Symbolisch heb ik de deur van de kerk achter me dichtgetrokken.

Tot hoe lang??

Intussen zijn er al weer enkele maanden voorbij en op 13 januari 2012 heeft de bijeenkomst van de vrijwilligers met ons plaatsgevonden bij restaurant Jerome in Valkenburg.

Daar overhandigde Jo en Dorith een fotoalbum van de festiviteiten op 19 september 2011.

Het werd een geanimeerde bijeenkomst met veel opgehaalde herinneringen.

Intussen staat de datum van de vervolgwerkzaamheden al weer vast en kijken we uit naar dit vervolg.

Het zal wel nooit meer over gaan en hopelijk neemt iemand de vlag van mij over als het niet meer gaat.


Intussen hebben we afscheid moeten nemen van ons bestuurslid van de stichting en zoon van Charles Eijck, Ragnar Eijck.

De kleinkinderen van Charles Eijck, de kinderen van Ragnar, zijn intussen volop bezig aan het beschermen van het cultureel erfgoed van hun grootvader en zij werken vol overgave aan de opvolging van de stichting Charles Eijck en binnenkort kan ik daar wellicht meer over berichten.

© Jeantes la Ville 2011 / Michel Pinxt / mei 2000 -
Nieuwe pagina 1
Jeantes la Ville Jeantes 1 Jeantes 2 Jeantes 3 Jeantes 4 Jeantes 5 Jeantes 6 Jeantes 7 Jeantes 5 Mail: info@michel-pinxt.nl